Toen op 10-jarige leeftijd de Kersttijd aanbrak en bij het winkeltje op de hoek de etalage werd klaargestoomd voor de feesten, sloeg het virus toe.

Het uitstalraam toonde een mooi versierde kerstboom met daarnaast een stalletje.  Zo'n stalletje,...mmm dat kan ik zelf ook wel in mekaar knutselen.  Uit het zitje van een oude stoel, enkele berkentakken en wat stro ontstond langzaam maar zeker een
kopij van dat stalletje in het uitstalraam.  Voor elk takje, balkje, paaltje liep ik naar het winkeltje, stond ik met mijn neusje tegen het raam en nam ik nauwkeurig het beeld en de maten op.

Hoe kon ik nu op 10-jarige leeftijd weten dat er zulk groot gevaar schuilde in het namaken van een stalletje,...maar ja ik was in de ban en de verslaving sloeg ongenadig toe.

Af en toe in mijn vrije tijd knutselde ik een exemplaar in mekaar, nee geen kopijen meer, maar echt eigen creaties.  Jaren gingen zo voorbij tot ik op een dag begon na te denken over de essentie van Kerst en een ietwat grotere stal bouwde om in mijn voortuintje te plaatsen, want Kerst dat is meer!  Meer dan enkel maar mooi verlichte tuintjes en bomen.

Van het één kwam het ander en stilaan groeide ook de interesse van de buurtbewoners.  Gelukkig maar, want een verslaving als deze is moeilijk te onderdrukken en wijzelf hadden binnen en buiten al een stalletje staan.

Elk jaar stel ik nu meer dan 50 stalletjes tentoon in de Itegemse Rozen- en Leliestraat.  Het ganse geheel wordt op smaak gebracht met een Glühweinkraampje en enkele concertjes van plaatselijke koren en fanfares.  En dat er sfeer te rapen valt, ...dat bewijzen elk jaar de duizenden bezoekers.

Maar dat eerste stalletje, dat staat thuis,...thuis bij onze boom.

Karel